- YAY! Newsletter
- Posts
- YAY Newsletter #23
YAY Newsletter #23
Wie irriteert jou het meest?
De maandag staat voor de start van je week en mijn missie is om deze KRACHTIG te starten. Deze newsletter is er om jou, en de mensen om je heen: in je bedrijf of thuis, eraan te herinneren dat JIJzelf verantwoordelijk bent voor die YAY!
Iedere week breng ik jou een stukje van mij, om jou dichterbij jouw YAY te brengen.

De neuzen dezelfde kant op? Waarom eigenlijk?
"We zoeken iemand die goed bij het team past." (oftewel: iemand die precies is zoals wij)
"Komt hij weer met z'n risicoanalyse... altijd beren op de weg. 🐻"
"Vrouwen snappen dit toch niet. 🙄"
"Kun je niet gewoon een beetje normaal doen, zoals de rest?"
We verwarren diversiteit met gedoe. Terwijl hier nu je volgende YAY moment ligt. Het probleem is niet dat mensen verschillend zijn. Het probleem is dat jij dat ongemakkelijk vindt. Denk aan die verjaardag waar jij de enige vrouw bent aan een tafel vol mannen die ‘gewoon grapjes maken’. Of waar jij als enige met een hoofddoek binnenloopt en de sfeer voelbaar verandert. Of die familie-appgroep waarin iedereen dezelfde politieke voorkeur deelt — behalve jij. 😬
De mythe van harmonie ✨
"We willen graag dat iedereen op één lijn zit." Klinkt lekker. Rustgevend. Geen gedoe. Totdat je je realiseert dat je daarmee een team creëert vol kopknikkers. 🤖Denk aan je laatste teamoverleg. Hoe vaak dacht je: "Hmm, dit is niet mijn idee, maar ik hou m’n mond wel"? Of thuis: je schoonfamilie bespreekt iets waar jij het fundamenteel mee oneens bent — maar je glimlacht en schenkt nog een glaasje wijn in. 🍷 Diversiteit zou je kracht moeten zijn. Maar vaak zien we het als lastig. Omdat het schuurt. En als het schuurt, komt er vuur óf vooruitgang. 🔥
Jouw keuze.
De evolutionaire valkuil 🧕️
Vanuit de evolutie zijn we kuddedieren. Anders zijn betekende risico. Dus leerden we: pas je aan binnen je tribe. Val niet op. Blijf veilig. Wat toen hielp, belemmert je nu. Bedrijven die alleen mensen aannemen die op elkaar lijken, bouwen een bubbel – tot er geen frisse blik meer in past. 🧼 Het brein wil veiligheid, maar jouw missie vraagt moed. En moed klinkt zelden als: "Goede aanvulling, Piet."
Kwetsbaarheid — zoals besproken in onze vorige nieuwsbrief — zit hierin verweven. Durven opvallen. Durven zeggen: ik kijk hier anders naar. Zeker als je de enige ‘andere’ bent in de ruimte.
Psychologische veiligheid ≠ alles goedvinden 🛡️
Psychologische veiligheid betekent dat je zonder angst je mening of twijfel durft te uiten, ook als die botst met de groep. 🧠 Je creëert het door oordelen uit te stellen, nieuwsgierigheid te tonen en actief te laten zien dat afwijkende stemmen welkom zijn. 👂
Waarom je dit zou willen? Simpel: teams met een hoge mate van psychologische veiligheid presteren beter. 🚀 Uit onderzoek blijkt dat psychologische veiligheid de allerbelangrijkste factor is in succesvolle teams. En daarbij bevestigt onderzoek ook dat veilige teams sneller leren, minder fouten maken en meer initiatief durven te nemen.
In een veilig team kun je het oneens zijn – zonder drama. Juist door tegengeluid ontstaat innovatie. Geen frictie = geen groei. 💡
En veiligheid begint thuis. Aan de keukentafel. Op verjaardagen. Als je daar je mond houdt terwijl je iets anders denkt, mis je niet alleen de kans om jezelf uit te spreken — je oefent ook niet het gedrag dat je op je werk misschien wel belangrijk vindt. Hoe belangrijk vind je dan je eigen stem, écht? 🎤
Do’s & Don’ts
Of je nu leidinggevende bent of niet: iedereen heeft een stap te zetten om diversiteit van ‘gedoe’ naar kracht te brengen. Ook jij.
✅ Do:
Zeg wat gezegd moet worden – ook als het schuurt
Vraag niet om bevestiging, vraag om feiten
Laat gedrag belangrijker zijn dan comfort
Zie verschil als winst, niet als storing
Geef het voorbeeld – of hou op met zeuren
❌ Don’t:
Buigen voor harmonie ten koste van helderheid
Iemand anders z’n mening invullen “om de sfeer”
Denken dat ‘anders’ betekent: lastig
Doen alsof je inclusief bent, maar alleen gelijkgestemden uitnodigen
Verwachten dat groei komt zonder frictie
Opdracht 🔍✍️
Kijk vandaag eens goed naar degene die jou irriteert. Die te direct is, te stil, te traag, te druk. Grote kans dat daar jouw aanvulling zit. Of kijk thuis: wie in jouw omgeving is écht anders dan jij — en heb je ooit gevraagd hoe zij de wereld zien? 🌍 Vraag vandaag precies die persoon:
“Wat zie jij anders aan dit vraagstuk dan ik?”
En luister. Echt. Niet om te reageren of “winnen”. Maar om te begrijpen. 🧏
Diversiteit is geen buzzwoord. Het is werk. Leiderschap is: alle stemmen horen – ook als ze ongemakkelijk zijn. Niet gelijkgestemd, maar gelijkwaardig. 🤝
Voel je ongemak? Mooi. Daar zit je groei. 🌱 Daar zit verbinding. Je hoeft geen vrienden te zijn. Maar of je nu samenwerkt of leeft: groei begint met nieuwsgierigheid naar wat anders is dan jij.
YAY it’s Monday! 🚀

In mijn eerste diversiteits training als onderdeel van een leiderschapsprogramma, werd ik me bewust van privileges (voordelen die je als mens bezit). Ook wel in de “7-vinkjes” genoemd. Het gaat verder dan dat stereotype man (50 plus, blanke, mannen, met een universitaire opleiding die de boardroom vullen). Al is dit nog steeds wel het meest herkenbare voorbeeld van dat deze groep in meerderheid de grote bedrijven “runnen”. Hier gaan we meteen over tot “vinden”. Ja, ook ik als vrouw, terwijl ik me niet perse als feminist zou beschrijven. Ook vinden we dus meteen iets van deze groep mannen: alsof er in deze 7 vinkjes geen diversiteit bestaat. Enfin. Deze tekst is dus geen pleidooi voor meer gelijkheid. Dat is niet wat ik breng; ik breng jullie inzichten en kansen voor groei, veerkracht = meer YAY in je (work)day. Meer succes, meer resultaat. Het is altijd JOUW keuze wat je ermee doet, maar als je dit leest heb je toch ergens interesse in groei algemeen of specifiek dit thema. Dan wil ik je uitnodigen om eens heel eerlijk naar je eigen vooroordelen te kijken, die hebben we allemaal. Door de verhalen die we horen in onze omgeving en dingen die we meemaken. Kun je niks aan doen, sla je op: je bent geen onbeschreven blad. MAAR als je je hierdoor verstopt om toch eens ECHT te luisteren naar de ander (ipv te gaan strijden voor je gelijk - want ja wie heeft er nu gelijk?) ontneem je je een kans tot groei. Kijk ook eens heel eerlijk naar je eigen privileges(voordelen); heb je zeker, je denkt misschien: nee ik ben vrouw, niet blank, heb geen universitaire opleiding genoten en geen welvarende ouders. Je hebt misschien wel een koophuis of gezonde kinderen op de wereld gezet, een vast contract of een fysiek gezond lichaam. Dingen waarvoor anderen JOU als een “privileged” persoon zien tov van zichzelf. Je kan je niet zomaar in een ander verplaatsen als jezelf een “vinkje” bezit en de ander deze mist. Kan niet. Die pijn heb jij nooit ervaren. Als man/blank/compleet persoon ben je nooit afgewezen of benadeelt puur omdat je een vrouw/gekleurd persoon bent of twee benen mist. Het ene vinkje heeft meer impact dan de ander. Maar een vinkje missen is geen excuus om in de slachtofferrol te gaan, want dan doe je precies hetzelfde: je bekrachtigt het verhaal van voordeel of vooroordeel dan net zo goed. De feiten zijn er, je verleden is gebeurd, maar in de toekomst kun jij kiezen, voor groei, met of zonder voordeel. Door nieuwsgierig te zijn, vragen naar de ander, waar een mening of uitspraak vandaan komt. En ook je eigen mening en ideeën te delen, juist als die anders zijn. Is niet makkelijk, hey mega oncomfortabel zelfs, maar kan wel. Zo had ik laatst een intens gesprek aan tafel. We kwamen op een heftig thema voor een etentje: zelfmoord. Ik gooide iets in de groep, wat ik er in mijn beleving van vond. Dit raakte een ander persoon enorm: hij werd getriggerd. Het werd voor de hele tafel zeer oncomfortabel en er was duidelijk angst voor conflict, zo werd meermaals geprobeerd van gespreksthema te wisselen. Wat bleek, na goed door te vragen, had deze persoon dit van zeer dichtbij meegemaakt, met meerdere personen. Ik niet, niet van zo dichtbij. Ik had een ander referentiekader. Na een stevig gesprek, begrepen we elkaar en ontstond zelfs verbinding. Hij begreep mij en ik hem. Ik kan niet spreken voor hem, maar ik neem zijn verhalen mee in mijn perspectief over dit thema, heb mijn visie wat bijgesteld. En dat was eigenlijk heel mooi en niet irritant 😉