- YAY! Newsletter
- Posts
- YAY it's Monday! Newsletter #26
YAY it's Monday! Newsletter #26
Jouw agenda liegt niet - jij wel.
De maandag staat voor de start van je week en mijn missie is om deze KRACHTIG te starten. Deze newsletter is er om jou, en de mensen om je heen: in je bedrijf of thuis, eraan te herinneren dat JIJzelf verantwoordelijk bent voor die YAY!
Iedere week breng ik jou een stukje van mij, om jou dichterbij jouw YAY te brengen.

Jouw agenda liegt niet – jij wel.
We klagen massaal over volle agenda’s 😩. Te druk, te veel, te vol. Maar eerlijk: wie heeft die afspraken erin gezet? Juist. Jij. Elke "ja" die je ooit gaf, vulde je week. En als die afspraken je nu energie kosten, dan heb je misschien niet de juiste dingen toegezegd. Tijd is geen oneindige bron. Tijd is leven. Dus deel je agenda in, in lijn met je waarden. Wat belangrijk is, verdient ruimte. De rest? Mag weg.
We kennen het wel…
Je bent al de hele week ‘aan’ geweest. En dan staat dat etentje gepland. Lief bedoeld, maar je wil maar één ding: bank, deken, stilte 🛋️.
Je hebt "ja" gezegd op een netwerkborrel. En nu moet je daar ineens heen. Op een donderdagavond 🌧️.
Je voelt je niet top, geen energie, druk hoofd 🤯. "Het komt niet uit."
Je zou naar je spinning class gaan, maar het is zo’n lekker weer: daar moeten we het nu even van nemen.
Dus… je annuleert.
Afzeggen was nog nooit zo makkelijk
Geen telefoontje meer. Geen gesprek met gezichtsuitdrukking en teleurstelling. We cancelen via een annuleringslink 📲. Een emoji in de groepsapp 🙈. Een kort mailtje: “Hey, het lukt toch niet... andere keer goed?” En klaar. De drempel is weg. De norm schuift op. En dan zeggen we eigenlijk:
“Jij bent het op dit moment niet waard dat ik even doorbijt.”
Klinkt hard, maar is de waarheid. Want als het restaurant, die collega of vriendin écht jouw prioriteit was, dan was je gegaan. En anders had je überhaupt niet toegezegd.
Waarom doen we dit eigenlijk?
Vanuit de evolutie is het logisch. Ons brein is gebouwd op comfort en energiebesparing 🧠. Een afspraak waar je geen zin in hebt, voelt als een bedreiging voor je rust. Dan ontstaat stress. Geen duidelijke "nee", maar ook geen echte "ja". Dat heet cognitieve dissonantie: je gedrag (afzeggen) botst met je waarden (betrouwbaarheid). Gevolg: schuldgevoel, stress, vermijding 😵💫. En toch blijven we het doen. Niet omdat we slecht zijn. Maar omdat we vergeten te kiezen.
Soms gebeurt het leven
Natuurlijk zijn er situaties waarin afzeggen volkomen logisch is. Ziekte, noodgeval, autopech. Maar ook dan heb je een keuze: hoe je het doet. 📞 Bel liever dan dat je appt. Je stem laat betrokkenheid horen. Zeg bijvoorbeeld: “Ik baal hiervan, ik keek ernaar uit, maar [reden]. Kan ik je op een ander moment bellen om iets nieuws te plannen?” En vergeet niet: de ander heeft ook tijd voor je gereserveerd. “Ik weet dat jij hier ruimte voor hebt gemaakt – dat waardeer ik.”
Mensen onthouden niet dat je afzegt, maar hoe je dat doet. Een duidelijke, eerlijke boodschap zorgt voor begrip – en zelfs waardering 💬.
Wat moeten we nu doen dan?
Simpel. Maak geen afspraken die je niet nakomt. Zeg geen "ja" als je "misschien" bedoelt. Sta voor je woord 💪. Anders ben je iemand die energie belooft, maar niet levert. Jij bent niet je gevoel van dat zwakke moment: wanneer ons oerbrein allemaal excuses verzint waarom je niet hoeft te gaan en lekker in de comfort mag blijven.
Jij bent je commitment. Of je leeft als slachtoffer van je agenda, je energie en je excuses — óf je leeft als iemand met richting. Jij kiest zelf. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag.
Weet waarvoor je leeft. Wees iemand op wie je kunt bouwen. Begin bij iets simpels: houd je aan je afspraken, dat is overzichtelijk voor jezelf èn je omgeving.
Opdracht🖊️: Hoe maak jij voortaan afspraken?
Pak je agenda erbij. Geen excuses. Je leven is wat je erin plant. En als jij het niet regelt, doet iemand anders het wel voor je.
Wat zijn de 3 dingen die voor mij écht belangrijk zijn? ❤️ (En leef ik er ook naar?) Bijvoorbeeld: gezin, vrienden, carrière, gezondheid of je relatie. Je kunt niet álles prioriteit geven – dus wat is jouw top 3? De rest is secundair.
Hoeveel ruimte krijgen die in mijn planning – of staat het vol met ruis?
Welke afspraken leveren niks op?
Wat ga ik vanaf nu standaard niet meer toezeggen?
Waar spreek ik een heldere "nee" uit – zodat mijn "ja" weer kracht krijgt?
🧹 Zet een streep door wat niet meer past. Jouw agenda is geen afvoerput voor verwachtingen van anderen. Het is de routekaart van jouw leven. Wees scherp. Wees eerlijk. En wees trouw aan wat voor jou telt.
YAY it’s Monday! 🚀

Ja, mag duidelijk zijn dat wat op deze foto staat op nummer 1 staat in mijn lijst. En ondanks dat dat waars voor iedereen geldt; gezin op 1. Maakte ook ik verkeerde keuzes. Zeker na Corona (liep gelijk met mijn bevallingen :P ), moest en zou ik ook weer de oude Rachelle zijn - inclusief “feest” weekendjes weg met vriendinnen - dus weg van deze 3. Carriere, ook belangrijk, dus accepteerde ik een opdracht met vaste dagen op de vrijdag (mijn mama dag - weg van deze 2). Sporten, moest ook. Maar met een man 3 dagen in de week in Amsterdam, kids en werk, volle weekenden, leek ik geen tijd te hebben. Dus zat ik daar vooral in in mijn cognitieve dissonantie: sporten is belangrijk, maar toch niet doen = rotgevoel. Martijn en ik wisselden elkaar af als oppas van onze kids, knalden door de week met werk. Weekenden gehaast, boodschappen, moetjes, stukje fomo, en te volle agenda: want ja, “die en die” moet ik ook nog eens zien/aandacht geven. September 2024 stopte ik daarmee. Gezin, gezondheid en carrière. Punt. Hiervoor maakte ik afspraken in mijn agenda (letterlijk inplannen). De rest niet meer, dus geen afspraken in agenda voor. Alleen spontaan, als de andere 3 in balans waren. Vrienden moesten wennen, maar ik had het nodig. Duidelijkheid. Zwart-wit. Inmiddels doe ik - bij uitzondering - wel weer ervoor kiezen om eens met een vrienden afspreken (niet spontaan, maar verder vooruit iets in te plannen, in de agenda). Die momenten zijn nu selectief, daarom ook specialer en altijd de moeite waard om even “door te bijten”, ook als ik, in het moment, moe/geen zin/ etc heb om 2 uur (zonder file) in de auto te springen (want ja in de Randstad wonen nog wel wat vrienden). Het is uiteindelijk heel simpel, je moet het alleen zelf doen. Wat is in het leven jouw prio en maak daar keuzes voor: ook in je agenda. Want die plan je echt helemaal zelf in. En stop dan met klagen over te druk, je kan ook ‘nee’ zeggen.